Tsaousi Village Podcast: Με τον Ηλία Τσάβο & την Αθηνά Κρεμμύδα - Νίκος Γκιέργκος υποψ. βουλ. ΣΥΡΙΖΑ (video)

Στα πλαίσια της ενημέρωσης των βορειοηπειρωτών για την εκπροσώπησή τους στα Ελληνικά κόμματα στις επερχόμενες εκλογές, το podcast του χωριού Τσαούσι παρουσιάζει τους υποψήφιους βουλευτές απ' τα μέρη μας.

Στη δεύτερη εκπομπή παρουσίασης καλεσμένος ήταν ο Νίκος Γκιέργκος από την Δερόπολη, υποψήφιος με τον Σύριζα στον Β'3 Νότιο Τομέα Αθηνών.

Στην εκπομπή θα ακούσετε τη θέση του και του κόμματός του για το βορειοηπειρωτικό.

Tsaousi Village Podcast: Με τον Ηλία Τσάβο & την Αθηνά Κρεμμύδα - Αθανάσιος Βασιλείου υποψ. βουλ. ΠΑΣΟΚ (video)

Στα πλαίσια της ενημέρωσης των βορειοηπειρωτών για την εκπροσώπησή τους στα Ελληνικά κόμματα στις επερχόμενες εκλογές, το podcast του χωριού Τσαούσι παρουσιάζει τους υποψήφιους βουλευτές απ' τα μέρη μας.

Σε αυτή τη πρώτη εκπομπή παρουσίασης καλεσμένος ήταν ο Αθανάσιος Βασιλείου από την Γριάδζανη της Βορείου Ηπείρου και υποψήφιος με το ΠΑΣΚΟ-ΚΙΝΑΛ στον Β2' Δυτικό Τομέα Αθηνών.

Στην εκπομπή θα ακούσετε τη θέση του και του κόμματός του για το βορειοηπειρωτικό.

Η ομίχλη στις ελληνοαλβανικές σχέσεις εξαφάνισε το Βορειοηπειρωτικό

Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 08/12/2022

Οι κρίσιμες γεωπολιτικές και οικονομικές εξελίξεις των τελευταίων ετών, σε παγκόσμιο επίπεδο, αφύπνισαν κατά κάποιο τρόπο την ελληνική εξωτερική πολιτική και της επέβαλαν να πράξει τα αυτονόητα για την διασφάλιση και προστασία των εθνικών μας συμφερόντων απέναντι σε οποιαδήποτε πρόκληση.

Κατά κοινή ομολογία διπλωματών και διακεκριμένων διεθνολόγων και αναλυτών είναι η πρώτη φορά στην μεταπολεμική Ελλάδα που το επιτελείο του Υπουργείου Εξωτερικών έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου ενημερώνοντας διεθνείς οργανισμούς, συμμάχους και αρχηγούς κρατών για την προκλητική στάση της Τουρκίας και τις θέσεις μας επικαλούμενοι πάντα το Διεθνές Δίκαιο.

Η υπογραφή του συνυποσχετικού με την Αλβανία, για την παραπομπή της διευθετήσεως της ΑΟΖ, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αποτελεί πλέον θέμα μείζονος εθνικού συμφέροντος για την Ελλάδα και, εφόσον πραγματοποιηθεί, μια σημαντική νίκη στις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας. 

Δυστυχώς όμως η Ελλάδα, αν και χώρα των Βαλκανίων, δεν έχει καμία ουσιαστική επιρροή στη περιοχή και η ανεπάρκειά της, μετά κι από την αρνητική κατάληξη των διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια, φάνηκε κι από την αποτυχημένη απόπειρα επισκέψεως του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στα χωριά της Βορείου Ηπείρου όπου διαμένει η Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Η δικαιολογία του “κακού καιρού”, που δεν έπεισε τελικά κανέναν, αποτελεί ένδειξη της άγνοιας και της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζουμε τόσα χρόνια της ελληνοαλβανικές σχέσεις αλλά και την μειονότητα στην Αλβανία. Οι ευθύνες βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση βαραίνουν όλο το πολιτικό σύστημα των τελευταίων 30 και πλέον ετών στην Ελλάδα.

Επετειακή εκδήλωση μνήμης για τα 100 χρόνια από τη δολοφονία του Ίωνος Δραγούμη

 Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 29/07/2020

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί πατριώτες

Στις 31 Ιουλίου συμπληρώνονται 100 χρόνια από το θάνατο του πολιτικού, διπλωμάτη, συγγραφέα και μεγάλου οραματιστή του Ελληνισμού, Ίωνα Δραγούμη.

Καταρχάς επιτρέψτε μου να συγχαρώ τους διοργανωτές αυτής της εκδήλωσης, που για πολλά χρόνια κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη και τις ιδέες του στη συνείδηση όλων των Ελλήνων πατριωτών, και να τους ευχαριστήσω επίσης για την ιδιαίτερη τιμή, χαρά και συγκίνηση που αισθάνομαι σήμερα ως Βορειοηπειρώτισσα γιατί και η Βόρειος Ήπειρος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού που οραματίστηκε ο Ίωνας Δραγούμης.

Το έργο του παραμένει πάντα διαχρονικό και επίκαιρο. Οι πολιτικοί στοχασμοί του και η ιδεολογία του συνθέτουν το ελληνοκεντρικό ρεύμα που έχει ως στόχο τη συνέχεια του Ελληνικού Έθνους, αξιοποιώντας όλα τα στοιχεία της Ελληνικής κληρονομιάς από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο, αλλά και μέσω του Μακεδονικού Αγώνα και των Βαλκανικών Πολέμων.  

Σήμερα που διανύουμε μία από τις πιο δύσκολες περιόδους για το Ελληνικό Έθνος με κίνδυνο περαιτέρω συρρίκνωσης του Ελληνισμού είναι χρέος και ευθύνη όλων μας να θυμηθούμε ξανά την ιστορία μας και να εμπνευστούμε από τη ζωή, το έργο αλλά και το θάνατο των μεγάλων Ελλήνων στοχαστών και  αγωνιστών όπως ο Ίωνας Δραγούμης.

Πέρασαν σχεδόν 100 χρόνια από τότε που ο Δραγούμης ανέπτυξε σημαντική εθνική δράση σε πολιτικό, διπλωματικό επίπεδο και πρωτοστάτησε επίσης στην οργάνωση του Μακεδονικού Αγώνος. Μελετώντας κανείς τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής, με αντικειμενικό τρόπο και χωρίς ιδεοληψίες, τόσο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως έθνος, ως κράτος και ως φυλή παραμένουν ίδιες έως και σήμερα.

Το 1916, ο Ίωνας Δραγούμης έγραφε στους «Προγραμματικούς Πολιτικούς Στοχασμούς του»: «Ως γνώμονα στην διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής πρέπει το Ελληνικό κράτος να έχει τα συμφέροντα του έθνους στην Ανατολή, στην Θράκη και στην Τουρκία, διότι εκεί απομένει το μεγαλύτερο μέρος του αλύτρωτου Ελληνισμού». Ο ίδιος έδινε μεγάλη έμφαση στην εξασφάλιση του Ελληνισμού της διασποράς και στην διατήρηση της εθνικής του υποστάσεως μέσω της παιδείας, της θρησκείας αλλά και των συνεταιρισμών και του εμπορίου. Δεν δίσταζε να υπογραμμίζει όμως και τα κακώς κείμενα του πολιτικού συστήματος λέγοντας: «Τι χρησιμεύει ένα κράτος Ελληνικό που αντί κάθε άλλη εξωτερική πολιτική, διορίζει προξένους στην Ανατολή και πρεσβείες στη Δύση και τους ξεπροβοδίζει με την μονάκριβη ευχή και οδηγία – προσέχετε να μην γεννάτε ζητήματα…». Χαρακτήριζε δε, την εξωτερική πολιτική, τότε, ως κοντόφθαλμη, αδιαφορώντας για τον πολύ ευρύτερο εκτός συνόρων Ελληνισμό.

Έτσι εξηγείται η στάση της ΕΛ.ΑΣ. στη δολοφονία του Κατσίφα

Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 01/06/2019

Στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο εντύπωση προκάλεσε, μεταξύ άλλων, και η παρουσία του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.) Αριστείδη Ανδρικόπουλου σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα παραβιάζοντας το Προεδρικό Διάταγμα που απαγορεύει σε εν ενεργεία ανώτατους αξιωματικούς να συμμετέχουν σε δημόσιες εκδηλώσεις υπέρ η κατά πολιτικών κομμάτων.

Κανείς δεν αμφιβάλει πλέον για την κομματική ταυτότητα του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. την οποία ο ίδιος φρόντισε να αποκαλύψει όχι μόνο τώρα, δια της παρουσίας του, αλλά και στο παρελθόν.

Στις 28 Οκτωβρίου 2018 δολοφονήθηκε από τις ειδικές δυνάμεις της Αλβανικής αστυνομίας ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. Λίγες ώρες αργότερα τα ελληνικά ΜΜΕ παρουσίαζαν «διαρροές» από πηγές της ΕΛ.ΑΣ. σύμφωνα με τις οποίες ο Κωνσταντίνος Κατσίφας είχε συλληφθεί το 2009 στο Χαλάνδρι, κατά τη διάρκεια επιχείρησης που διεξήγαγε η Δίωξη Ναρκωτικών, ως κατηγορούμενος σε μεγάλο κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών. Αυτές οι «πηγές» δεν φρόντισαν όμως ποτέ να ενημερώσουν τους δημοσιογράφους και την κοινή γνώμη ότι η εμπλοκή αυτή του Κατσίφα ήταν παντελώς άδικη και αθωώθηκε τελεσίδικα από την Ελληνική Δικαιοσύνη.

Η στάση της ΕΛ.ΑΣ. προκάλεσε τότε δικαίως την έντονη αντίδραση των Βορειοηπειρωτικών σωματείων, που ακόμα περιμένουν εξηγήσεις για την επαίσχυντη αυτή πράξη, αλλά και την οργή της οικογένειας.

Ποιος όμως ήταν ο λόγος που η ΕΛ.ΑΣ. παρενέβει με παραπλανητικές πληροφορίες σπεύδοντας  να υποβαθμίσει το γεγονός της δολοφονίας ενός Έλληνα Βορειοηπειρώτη,  προσβάλλοντας την μνήμη του άταφου ακόμα νεκρού, και ποιους σκοπούς εξυπηρετούσε;

Ήταν φανερός ο ζήλος και το άγχος της ελληνικής πλευράς να αποτραπεί το ενδεχόμενο το θέμα να πάρει τις Εθνικές διαστάσεις που τελικά δικαίως πήρε.

Η Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου στα Βαλκάνια που αλλάζουν σύνορα...

Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 17/02/2019

Ήταν 17 Φεβρουαρίου του 1914 όταν οι Βορειοηπειρώτες εξεγέρθηκαν εναντίων της αποφάσεως των Μεγάλων Δυνάμεων να εκχωρηθεί η περιοχή τους στο νεοσύστατο Αλβανικό κράτος. Ο Αυτονομιακός Αγώνας του 1914 αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, αφού κατοχύρωσε το μέλλον και την επιβίωση του στην πολύπαθη αυτή περιοχή της Ηπείρου και αναγνωρίστηκε διεθνώς η ύπαρξη Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας και με την Δήλωση της Αλβανίας για της Μειονότητες στην Κοινωνία των Εθνών το 1921.

Στην σύγχρονη εποχή την οποία διανύουμε, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, η έννοια της αυτονομίας έχει διάφορες μορφές, όπως π.χ. η διοίκηση ορισμένων περιοχών ενός κυρίαρχου κράτους από όργανα μιας αναγνωρισμένης εθνικής μειονότητας. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα στην Ευρώπη, όπως τα αυτόνομα νησιά Ώλαντ της Σουηδικής μειονότητας στη Φιλανδία. Οι αναγνωρισμένες εθνικές μειονότητες προστατεύονται από τους Διεθνείς Οργανισμούς όπως με την Σύμβαση Πλαίσιο του ΟΑΣΕ για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων η οποία προβλέπει μεταξύ άλλων την διαφύλαξη της εθνικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής ταυτότητας των μελών μιας μειονότητας.

Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας τηρεί όλες εκείνες της προϋποθέσεις και διαθέτει την απαραίτητη νομική επιχειρηματολογία για να στηρίξει τις δίκαιες απαιτήσεις της για αυτονομία.

2018: Η χρονιά-σταθμός για το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα

Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 28/12/2018

Το Χρονικό μιας παρ’ ολίγον Εθνικής Τραγωδίας με την υπογραφή της Ελλάδας

Όταν το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας ανακάλυψε πρόσφατα το βορειοηπειρωτικό ζήτημα, κανένας αρμόδιος ή μη του υπουργείου δεν μπορούσε να φανταστεί την πολυπλοκότητα του θέματος με πολλές νομικές και εθνικές προεκτάσεις. Ο φάκελος «Βορειοηπειρωτικό» παρέμεινε επί χρόνια ξεχασμένος στα υπόγεια του υπουργείου είτε από άγνοια είτε για ιδεολογικούς λόγους, και όσοι ελάχιστοι τολμούσαν να το αναφέρουν εισέπρατταν την απαξίωση και την περιφρόνηση των «αρμοδίων».

Χαρακτηριστικές και αντιπροσωπευτικές του τρόπου αντιμετώπισης των εθνικών μας θεμάτων, είναι βεβαίως και οι επιπόλαιες και ανεύθυνες δηλώσεις του πρώην υπουργού των εξωτερικών κ. Κοτζιά ο οποίος νόμιζε ότι μετά το «Μακεδονικό» θα έλυνε και το «Αλβανικό» πριν το καλοκαίρι ώστε να κάνει ξένοιαστες διακοπές.

Όλα ξεκίνησαν την άνοιξη του 2018 όταν παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις για την ονομασία των Σκοπίων, άρχισαν υπό άκρα μυστικότητα και οι συζητήσεις με την Αλβανία. Όλοι θυμούμαστε ότι οι συναντήσεις μεταξύ των ομολόγων ελάμβαναν χώρα σε διάφορα νησιά της Ελλάδας, κεκλισμένων των θυρών, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως ενημέρωση ή διαρροή για το περιεχόμενο των συζητήσεων.

Την ίδια στιγμή τα αλβανικά ΜΜΕ από τη μία πανηγύριζαν και από την άλλη ονειρεύονταν την Άρτα και τα Γιάννενα, κυριολεκτικά ή μεταφορικά!

Σύμφωνα με την ελληνική πλευρά στα ανοιχτά θέματα μεταξύ των δύο χωρών συγκαταλέγονται η οριοθέτηση της ΑΟΖ, η άρση του εμπολέμου με ότι αυτό συνεπάγεται και ο σεβασμός των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας χωρίς ιδιαίτερη έμφαση στο τελευταίο, αφού είχαν την λανθασμένη αντίληψη ότι η είσοδος της Αλβανίας στην ΕΕ θα έλυνε τα πάντα ως δια μαγείας.

Οι ιδεοληψίες του υπουργείου εξωτερικών της Ελλάδας, οι λανθασμένες αντιλήψεις και η αδιαφορία όχι μόνο διέλυσαν κυριολεκτικά τον Ελληνισμό της περιοχής τα τελευταία χρόνια, αλλά επέτρεψαν και στην Αλβανία να προβεί ανενόχλητη σε μία εθνοκάθαρση του πληθυσμού της περιοχής αλλάζοντας άρδην τα ιστορικά και εθνολογικά στοιχεία που κατοχυρώνουν την ύπαρξη του Ελληνισμού στη Βόρειο Ήπειρο. Το 2018 θα παιζόταν η τελευταία πράξη του δράματος που θα σήμαινε και το τέλος του βορειοηπειρωτικού ζητήματος και για της δύο χώρες. Ελάχιστοι  άνθρωποι που γνωρίζουν το θέμα και είχαν πρόσβαση στο υπουργείο υποστήριζαν ότι επρόκειτο για το απόλυτο ξεπούλημα ή προδοσία!

Η Εθνική μοναξιά των Βορειοηπειρωτών και η ένοχη σιωπή της Ελληνικής «ελίτ»

«Στο τέλος δεν θα θυμόμαστε τα λόγια των εχθρών μας, αλλά τη σιωπή των φίλων μας»

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 09/12/2018

Η δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα από τις αλβανικές αρχές, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας φέρνοντας στο φως αλήθειες και γεγονότα για το βορειοηπειρωτικό ζήτημα  που αποσιωπήθηκαν τα τελευταία χρόνια με πρόσχημα την ελληνοαλβανική φιλία και την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας.

Ο διωγμός του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού δυστυχώς συνεχίστηκε και μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία με την Αθήνα να επιλέγει την φιλική προσέγγιση με τα Τίρανα συμβάλλοντας ενίοτε με κάθε τρόπο στην ανάδειξη κυβερνήσεων στην Αλβανία και αδιαφορώντας για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, ζητώντας μάλιστα από τους Βορειοηπειρώτες να κρατήσουν χαμηλούς τόνους.

Έλληνες πολιτικοί και υπουργοί προέτρεπαν τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου να συμμετέχουν και να ψηφίζουν αλβανικά κόμματα διαλύοντας έτσι κάθε προοπτική πολιτικής εκπροσώπησης των Βορειοηπειρωτών στην αλβανική πολιτική σκηνή ικανή να υπερασπιστεί τα δικαιώματα τους. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το ίδιο επιθυμούσε και η Αλβανία αν θυμηθεί κανείς τις εκλογές βίας και νοθείας που διεξάγονταν σε ελληνικές περιοχές ώστε να αποτραπεί η εκλογή Ελλήνων εκπροσώπων!

Η φυγή των νέων Βορειοηπειρωτών στην Ελλάδα διευκόλυνε ακόμα περισσότερο το έργο αφελληνισμού της περιοχής από τους Αλβανούς με την μέθοδο της μετακίνησης αλβανικού πληθυσμού σε αναγνωρισμένες μειονοτικές περιοχές γεγονός που απαγορεύεται από την Σύμβαση Πλαίσιο του ΟΑΣΕ για τα δικαιώματα των μειονοτήτων την οποία έχει υπογράψει και η Αλβανία. Κανείς όμως δεν βρέθηκε να καταγγείλει επίσημα στον ΟΑΣΕ και τους διεθνής οργανισμούς αυτό το γεγονός...

«Ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων και η εγκατάλειψη από το Ελληνικό κράτος»

Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών "63^η Επέτειος Σεπτεμβριανών - Οι ολέθριες συνέπειες της εξουσιομανίας η κατάκτηση και διατήρηση της εξουσίας στην ημεδαπή και οι αυτόχθονες Ελληνικές κοινότητες εκτός επικράτειας" (06/09/2018)

Αθηνά Κρεμμύδα, Γ.Γ. της Κίνησης για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου

Θέμα ομιλίας: «Ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων και η εγκατάλειψη από το Ελληνικό κράτος»

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,

Ευθύνη και χρέος όλων μας, ως Έλληνες, είναι να γνωρίζουμε το παρελθόν μας και την ιστορία μας για να σχεδιάσουμε το μέλλον που μας αξίζει. Σήμερα συμπληρώνονται 63 χρόνια από τα «Σεπτεμβριανά» που είχαν ως αποτέλεσμα τον ξεριζωμό της ευημερούσας ελληνικής μειονότητας από την Κωνσταντινούπολη και την δραματική και μη αναστρέψιμη συρρίκνωση της που ξεκίνησε το 1955.

Από αυτό το βήμα λοιπόν χαιρετίζω την πρωτοβουλία της «Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών» για την διοργάνωση της εκδηλώσεως και εκφράζω την αμέριστη συμπαράσταση καθώς και τις ευχαριστίες όλων των βορειοηπειρωτών για την πρόσκληση. Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την ευκαιρία που μας δίνεται να παρουσιάσουμε εν συντομία τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στην δημιουργία του «βορειοηπειρωτικού ζητήματος» καθώς επίσης τα προβλήματα και τις προκλήσεις που καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία, πολλά εκ των οποίων απορρέουν από λάθη και παραλείψεις που διαχρονικά διέπραξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις.

 

  

Από αρχαιοτάτων χρόνων, η Ήπειρος ήταν ιστορικά, εθνολογικά και γεωγραφικά ενιαία και αδιαίρετη. Η ιστορία της Ηπείρου ξεκινάει από τα βάθη των αιώνων και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μοίρα του ελληνισμού. Ο διαχωρισμός της σε νότια και βόρεια Ήπειρο, είναι καθαρά τεχνικό κατασκεύασμα της ξένης διπλωματίας που έγινε στις αρχές του 20ου αιώνα. Οι σημαντικότεροι σταθμοί στην ιστορία της βορείου Ηπείρου είναι οι εξής:

  

1. Ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος και η απελευθέρωση ολόκληρης της Ηπείρου το 1912-1913.

 

2. Η προσάρτηση της βορείου Ηπείρου στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος κατά παράβαση όλων των αρχών και κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.

3. Η εξέγερση των βορειοηπειρωτών εναντίων της αποφάσεως των Μεγάλων Δυνάμεων, η συγκρότηση της «Προσωρινής Κυβερνήσεως της Αυτονόμου Βορείου Ηπείρου» και η υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας το 1914.

4. Τα πολιτικά και διπλωματικά γεγονότα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην τύχη της βορείου Ηπείρου από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως τις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπου η βόρειος Ήπειρος απελευθερώθηκε για 3^η φορά από τον Ελληνικό Στρατό.

5. Η εγκαθίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία από το δικτάτορα Ενβέρ Χότζα, μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και η απομόνωση των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου από τον εθνικό κορμό.

6. Ο τελευταίος σταθμός στην ιστορία της βορείου Ηπείρου περικλείει τα πρόσφατα γεγονότα από την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία το 1990 έως σήμερα, τα οποία όπως όλα δείχνουν θα δρομολογήσουν και τις εξελίξεις του μέλλοντος όχι μόνο στις σχέσεις των δυο κρατών, Ελλάδας και Αλβανίας αλλά σε ότι αφορά και την τύχη του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού.

Η έκβαση του βορειοηπειρωτικού ζητήματος από τις αρχές του 20^ου αιώνα έως σήμερα επηρεάστηκε από πολλούς παράγοντες που σχετίζονται τόσο με τις διεθνείς εξελίξεις και τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή των Βαλκανίων, όσο και με την εσωτερική πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα σε διάφορες χρονικές περιόδους.

Ενδεικτικά λοιπόν αναφέρω κάποια ιστορικά παραδείγματα τα οποία αποδεικνύουν ότι ο συσχετισμός αυτών των παραγόντων παραμένει επίκαιρος έως σήμερα.

Το 1912 η Αλβανία κατέστη ανεξάρτητο κράτος και απέκτησε μεγάλες εδαφικές περιοχές της βορείου Ηπείρου προκαλώντας έτσι την δυσαρέσκεια της Ελλάδος. Οι Έλληνες αντιπρόσωποι υπέγραψαν την συνθήκη του Λονδίνου το 1913, κατόπιν προτροπής του Βενιζέλου. Οι αντιδράσεις ήταν έντονες. Οι αποφάσεις του Βενιζέλου θα προκαλέσουν ισχυρούς κλυδωνισμούς τόσο στην Αθήνα όσο και στην Ήπειρο.

Αρχικά ο Ελευθέριος Βενιζέλος αρνήθηκε να παραχωρήσει την περιοχή, καθώς εκεί ο ελληνικός στρατός μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου 1913) είχε απελευθερώσει και όλες τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου. Ωστόσο, τον Φεβρουάριο του 1914 οι Μεγάλες Δυνάμεις έστειλαν υπόμνημα στο ελληνικό κράτος στο οποίο διαμήνυαν ότι αν δεν αποχωρούσαν οι ελληνικές δυνάμεις δεν θα γινόταν αναγνώριση των νησιών του Αιγαίου.... Ο εκβιασμός ήταν σαφέστατος…

Ο Ελληνικός Στρατός αναγκάζεται να υποχωρήσει.

Το Πανηπειρωτικό Συνέδριο ωστόσο αποφάσισε τη σύσταση της αυτοαποκαλούμενης «Αυτόνομης Δημοκρατίας της Βορείου Ηπείρου» με επικεφαλής τον Γεώργιο Χρηστάκη-Ζωγράφο. Η επίσημη ανακήρυξη έγινε την 17^η Φεβρουαρίου του 1914. Η ημερομηνία αυτή όπως και η διακήρυξη που εξεδόθη  αποτελούν σημεία αναφοράς για την ιστορία του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Εντύπωση προκαλεί η στάση της Αθήνας η οποία όχι μόνον αρνήθηκε να ενισχύσει με άνδρες ή με οπλισμό τον Αυτονομιακό αγώνα, αλλά διέταξε μεταξύ άλλων, τον αποκλεισμό του λιμένος των Αγίων Σαράντα ώστε να αποτραπεί ο ανεφοδιασμός των βορειοηπειρωτών.

Ο Βενιζέλος παρότρυνε τους βορειοηπειρώτες να μην αντισταθούν στης αποφάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων. Μόνοι συμπαραστάτες τελικά στον αγώνα των βορειοηπειρωτών στάθηκαν οι εθελοντές από την Ελλάδα, την Κύπρο και οι ομογενείς του εξωτερικού.

Ο δίκαιος αγώνας των βορειοηπειρωτών για ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα θα αλλάξει τα δεδομένα στην περιοχή και θα αναγκάσει όλους τους εμπλεκόμενους να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Στο πλαίσιο αυτό υπεγράφη το Πρωτόκολλο της Κερκύρας από την Διεθνή Επιτροπή των Μεγάλων Δυνάμεων, τον πρόεδρο της Αυτονόμου Κυβερνήσεως της Βορείου Ηπείρου Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο καθώς και την αλβανική κυβέρνηση.  

Παρουσίαση βιβλίου Δρος Ιωάννη Παπαφλωράτου: “Ο Eλληνισμός της βορείου Ηπείρου μέσα από άγνωστα ντοκουμέντα”

 Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 18/03/2018

Με ιδιαίτερη χαρά, τιμή και συγκίνηση, ως Ηπειρώτισσα, απεδέχθην την πρόταση του καθηγητού Δρος Ιωάννη Παπαφλωράτου να παρουσιάσω το βιβλίο του υπό τον τίτλο «Ο Ελληνισμός της βορείου Ηπείρου μέσα από άγνωστα ντοκουμέντα». Ο συγγραφέας ευελπιστεί να μεταφέρει στην σημερινή γενιά, αλλά και τις επερχόμενες, τον ενιαίο χαρακτήρα της Ηπείρου, τον εθνικό παλμό και τον μεγαλειώδη αγώνα σύσσωμου του ελληνισμού για την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων της βορείου Ηπείρου και την ένωση τους με την Ελλάδα. Η έρευνα, η μελέτη και η ορθή αξιολόγηση του ιστορικού υλικού αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά που απαιτήθηκαν για την ολοκλήρωση αυτού του πονήματος. Η  αναδρομή σε μεγάλες  χρονικές περιόδους και η έκταση του περιεχομένου του βιβλίου καθόρισαν και την δομή του, καθώς ο συγγραφέας επέλεξε να παρουσιάσει μία ολοκληρωμένη μελέτη της ιστορίας της βορείου Ηπείρου από την αρχαιότητα έως σήμερα. Το βιβλίο αποτελείται από έξι κεφάλαια στα οποία καταγράφονται γνωστά και άγνωστα γεγονότα που συνθέτουν την πλούσια ιστορία του ελληνισμού της Ηπείρου.
 
Το 1ο κεφάλαιο αναφέρεται στην ιστορία της ενιαίας Ηπείρου, στην εθνολογική σύσταση του πληθυσμού της όπως επίσης στον βίο και τον πολιτισμό των κατοίκων της που αποδεικνύουν την ελληνικότητα της περιοχής, από αρχαιοτάτων χρόνων, μέσα από επιστημονικές μελέτες και ιστορικά έγγραφα. Επίσης, περιγράφεται η προσπάθεια επιβίωσης του ηπειρωτικού ελληνισμού κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας.

 Ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος, η απελευθέρωση ολόκληρης της Ηπείρου το 1912-1913 και οι συνεχείς ιταλικές μεθοδεύσεις που αποσκοπούσαν στην προσπάθεια ελέγχου της περιοχής αποτελούν το αντικείμενο μελέτης του 2ου κεφαλαίου.

Το 3ο κεφάλαιο του έργου πραγματεύεται την δημιουργία του βορειοηπειρωτικού ζητήματος, την σύσταση του αλβανικού κράτους ως ικανοποίηση των συμφερόντων κυρίως δυο εκ των Μεγάλων Δυνάμεων, κατά παράβαση όλων των αρχών και κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, και την εκκένωση της βορείου Ηπείρου από τον Ελληνικό Στρατό.

Στο 4ο κεφάλαιο περιγράφεται η εξέγερση των βορειοηπειρωτών εναντίων της αποφάσεως των Μεγάλων Δυνάμεων να εκχωρήσουν την περιοχή τους στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος, γεγονός που οδήγησε στην συγκρότηση της «Προσωρινής Κυβερνήσεως της Αυτονόμου Βορείου Ηπείρου». Οι νίκες του Αυτονομιακού Στρατού εναντίον των αλβανικών τμημάτων οδήγησαν στη σύναψη ανακωχής και την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας που παρείχε αυτονομία στις επαρχίες της βορείου Ηπείρου.

Τα πολιτικά και διπλωματικά γεγονότα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην τύχη της βορείου Ηπείρου από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως τις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον στο 5ο κεφάλαιο.

Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου περιγράφεται η περίοδος από το 1940 έως σήμερα. Άγνωστες πτυχές της νεότερης ιστορίας έρχονται στο φως από τον συγγραφέα προσελκύοντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Το έργο του κ. Παπαφλωράτου αποτελεί μια σημαντική πηγή γνώσης για όλους τους Έλληνες, κυρίως για την νέα γενιά, καθώς οι ιστορικές μνήμες, όπως μεταφέρονται από τον συγγραφέα, είναι οι φάροι που προφυλάσσουν από καινούρια ναυάγια και εθνικές συμφορές. Επίσης, είναι η συνάντηση παρελθόντος και παρόντος με σκοπό την κατάκτηση του μέλλοντος. Η Ήπειρος, ως κοιτίδα του αρχαίου ελληνισμού, διαθέτει μία πλούσια και μακραίωνη ιστορία την οποία όλοι οφείλουμε να γνωρίζουμε.             

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Η ιστορία της Ηπείρου ξεκινάει από τα βάθη των αιώνων και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μοίρα του ελληνισμού. Από αρχαιοτάτων χρόνων, η Ήπειρος ήταν ιστορικά, εθνολογικά και γεωγραφικά ενιαία και αδιαίρετη. Αυτό αποδεικνύεται από πλήθος ιστορικών στοιχείων, αρχαίων και βυζαντινών συγγραφέων τα οποία παρατίθενται στο βιβλίο τονίζοντας έτσι τον ενιαίο χαρακτήρα της Ηπείρου και αποτελώντας αδιάψευστα στοιχεία για της μετέπειτα αδικίες που επακολούθησαν.

Ο διαχωρισμός της σε νότια και βόρεια Ήπειρο, όπως ορθώς αναφέρει ο συγγραφέας, είναι καθαρά τεχνικό κατασκεύασμα της ξένης διπλωματίας που έγινε στις αρχές του 20ου αιώνα. Σύμφωνα με τους γεωγράφους της εποχής, τα όρια της Ηπείρου έφταναν μέχρι τον Γενούσιο ποταμό ή και βορειότερα μέχρι την Επίδαμνο.

Στο βιβλίο περιγράφεται ο κοινός βίος όλων των Ηπειρωτών όπως η συμμετοχή τους σε πολιτιστικές, αθλητικές και θρησκευτικές τελετές αλλά και στην σπουδαία ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Δεν θα μπορούσε βεβαίως ο συγγραφέας να παραλείψει και την εποχή του βασιλέως Πύρρου όταν η Ήπειρος γνώρισε το απώτατο όριο της ακμής της.

Σημαντικός σταθμός στην ιστορία της Ηπείρου είναι ο εκχριστιανισμός των Ηπειρωτών με δικούς τους μάρτυρες ανάμεσα τους και βορειοηπειρώτες, οι οποίοι αναφέρονται στο βιβλίο.

Αξίζει όμως μέσα από αυτή την ιστορική μελέτη να μάθει κανείς πότε εμφανίστηκαν τα πρώτα αλβανικά φύλα στην βόρεια Αλβανία και πότε οι Γκέγκηδες  στην Ήπειρο, αποκρούοντας έτσι τα σημερινά αλυτρωτικά επιχειρήματα των Αλβανών.

Η εποχή της τουρκοκρατίας στην Ήπειρο από τα μέσα του 15ου αιώνα θα σηματοδοτήσει μία ολόκληρη εποχή εξελίξεων, οι οποίες καθόρισαν τελικά και την τύχη των Ηπειρωτών στο μέλλον. Σημαντική προσωπικότητα αντίστασης κατά των Τούρκων αναδεικνύεται ο Γεώργιος Καστριώτης του οποίου πουθενά δεν αποδεικνύεται η αλβανική καταγωγή σύμφωνα με πηγές και μαρτυρίες που ο συγγραφέας καταγράφει στο βιβλίο.

Κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας, ο βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός προσπαθεί να επιβιώσει μέσα από τα μοναστήρια, τις βιβλιοθήκες, τα εκπαιδευτήρια και άλλα μορφωτικά ιδρύματα. Επίσης, βορειοηπειρώτες έλαβαν μέρος στα Ορλωφικά και το κίνημα του Μητροπολίτου Λαρίσης Διονυσίου Φιλοσόφου, το οποίο περιγράφεται λεπτομερώς στο 1ο κεφάλαιο του βιβλίου και έχει ιδιαίτερη σημασία.

Σημαντική υπήρξε και η προσφορά των βορειοηπειρωτών στην Φιλική Εταιρία και στην επανάσταση του 1821 όπου πολλοί β/τες διακρίθηκαν. Στο βιβλίο θα διαβάσετε τα ονόματα ορισμένων εξ αυτών.

Στις 30 Οκτωβρίου 1828, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας ζήτησε όπως συμπεριληφθεί και η βορ. Ήπειρος στο υπό σύσταση Ελληνικό κράτος με επιστολή διαμαρτυρίας στα μέλη της Διασκέψεως των Πρεσβευτών. Τελικά, ολόκληρη η Ήπειρος παρέμεινε εκτός των ορίων του Ελληνικού βασιλείου για να επανέρθει ξανά το θέμα στο προσκήνιο με αφορμή τον ρωσσοτουρκικό πόλεμο 1877-78. Το διπλωματικό παρασκήνιο που ανάγκασε την Ελλάδα να εξέλθει της ουδετερότητας έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αποκαλύπτει για πρώτη φόρα τις βλέψεις των Ιταλών για την Ήπειρο,και τα συνεχή προσκόμματα της Ρώμης για την απελευθέρωση της. Ο ρόλος της Ιταλίας και η προσπάθεια διεισδύσεώς της στην Ήπειρο περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια από τον συγγραφέα, παραθέτοντας στοιχεία, ημερομηνίες και γεγονότα που αποδεικνύουν το διαχρονικό ενδιαφέρον της Ιταλίας για τα παράλια της Ηπείρου. Η πολιτική της Ρώμης ξεσήκωσε τους Ηπειρώτες, ενώ την ίδια περίοδο ορισμένοι κύκλοι καλλιεργούσαν την σύσταση μίας ελληνοαλβανικής ομοσπονδίας. Παράλληλα κάνουν την εμφάνιση τους οι πρώτοι αλβανοί εθνικιστές (1877), οι οποίοι με την παρότρυνση της Υψηλής Πύλης και διαστρεβλώνοντας την ιστορία αλλά και την πραγματικότητα προσπαθούν να επηρεάσουν το διεθνές γίγνεσθαι. Αποσπάσματα επιστολών των Φράσερη και Βρυώνη σε ξένα έντυπα υπάρχουν μέσα στο βιβλίο και έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε συνάρτηση και με την σημερινή κατάσταση.

Από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο το 1897 έως το 1912 και τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο μεσολαβούν μια σειρά από σημαντικά γεγονότα όπως η έξαρση του αλβανικού εθνικισμού, η ρουμανική προπαγάνδα για τους Βλάχους και η όξυνση των σχέσεων Ελλάδας - Ρουμανίας, η Δήλωση Συνεννοήσεως που δεν εφαρμόστηκε ποτέ, το κίνημα των Νεότουρκων και η αλλαγή ισορροπιών στα Βαλκάνια, γεγονότα τα οποία περιγράφονται αναλυτικά στο βιβλίο και σηματοδοτούν της εξελίξεις που θα ακολουθήσουν.                                               

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο
Ο Α ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Οι λαοί των Βαλκανίων κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην αρχή το ίδιο έπραξαν και οι Αλβανοί οι οποίοι όμως εν συνεχεία μπροστά στον φόβο της ταχείας προελάσεως των Ελληνικών και Σερβικών στρατευμάτων έγιναν οι μόνοι βαλκάνιοι η οποίοι συνεργάστηκαν με της Οθωμανικές δυνάμεις.

Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αλβανίας τον Νοέμβριο του 1912 έγινε με την πλήρη υποστήριξη της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας  οι οποίες θεωρούσαν τις βαλκανικές δυνάμεις όργανα της ρωσικής πολιτικής και έβλεπαν το αλβανικό κράτος ως ανάχωμα στον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό.