Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ!


της Αθηνάς Κρεμμύδα,
Ραδιοφωνικής παραγωγού της εκπομπής «Βόρειος Ήπειρος.GR»

02/12/2012

«Επειδή κάποιοι τρελοί αποφάσισαν να βάλουν τα σύνορα στην Κακαβιά, εγώ θα λέγομαι Αλβανός;» ήταν τα λόγια ενός παππού από την Χειμάρα της Βορείου Ηπείρου, ο οποίος αγανακτισμένος προσπαθούσε να καταλάβει γιατί στην ταυτότητα του αναγράφεται ως τόπος γεννήσεως: Χειμάρα, Αλβανία.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσα πολιτικά επιχειρήματα και αν επιστρατεύσει κανείς δεν πρόκειται να πείσει τον υπερήφανο υπερήλικα βορειοηπειρώτη ο οποίος γεννήθηκε Έλληνας, μεγάλωσε Έλληνας και θα πεθάνει Έλληνας, επιβεβαιώνοντας έτσι μια ιστορία που ξεκινάει από τα βάθη των αιώνων. Το παράλογο όμως της ιστορίας, η οποία γράφεται με θυσίες και αγώνες, είναι ότι ο νικητής δεν είναι πάντα και δικαιωμένος.

Ελλάδα, Οκτώβριος 1912: Η Ελλάδα κήρυξε τον πόλεμο κατά της Τουρκίας. Το 1912 η όλη κατάσταση στα Βαλκάνια οδήγησε τα κράτη της χερσονήσου του Αίμου, την Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ελλάδα και το Μαυροβούνιο να «παραμερίσουν προσωρινά την αμοιβαία καχυποψία των εθνικών τους ιδεολογιών» και να σχηματίσουν την «Βαλκανική Συμμαχία», κατά των Τούρκων. Η Ελλάδα δεν ήθελε να δεσμευθεί με το Μαυροβούνιο, αλλά μια σειρά γεγονότων έδειξε ότι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να αναγνωρισθεί επίσημα η Ήπειρος ως αλβανική περιοχή, όπως άλλωστε ευνοούσε από καιρό η Αυστρία. Οι τρείς σύμμαχοι Σέρβοι, Βούλγαροι και Μαυροβούνιοι, έβαλαν την Ελλάδα στην Βαλκανική Συμμαχία επειδή την θεωρούσαν «μη υπολογίσιμο παράγοντα» για εδαφικές διεκδικήσεις. Λίγους μήνες αργότερα η Ελλάδα διπλασιάζεται εδαφικά και πληθυσμιακά, κερδίζοντας πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε πρόβλεψη στρατιωτικού ξένου επιτελείου, ακόμη και του Ελληνικού, απελευθερώνοντας την Θεσσαλονίκη αλλά και ολόκληρη την Ήπειρο και κάπως έτσι η ιστορία καταγράφει την πρώτη φορά που η Βόρειος Ήπειρος απελευθερώνεται από τον Ελληνικό Στρατό. Αυτό προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια τόσο της Βουλγαρίας η οποία από σύμμαχος γίνεται αντίπαλος, καθώς διεκδικούσε την Μακεδονία, αλλά και της Αυστρίας η οποία φαίνεται να χάνει την επιρροή της στην Αδριατική και στα Βαλκάνια.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

ΠΡΟΣΕΧΩΣ…



της Αθηνάς Κρεμμύδα,
Ραδιοφωνικής παραγωγού της εκπομπής «Βόρειος Ήπειρος.GR»

28/10/2012

Αν ο Πυθαγόρας ζούσε στην σημερινή Ελλάδα , σίγουρα θα ήταν πολύ υπερήφανος για την προσφορά του στην μαθηματική επιστήμη αφού σήμερα όλοι οι Έλληνες απόγονοι του ασχολούνται με μαθηματικούς υπολογισμούς και «νούμερα», κυριολεκτικά και μεταφορικά. Από τη μια λοιπόν η οικονομική κρίση, τα μέτρα, οι περικοπές και η λιτότητα που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση του λαού και από την άλλη οι πολιτικοί, που ο ίδιος ο λαός ψηφίζει, είτε γιατί «λεφτά υπάρχουν», είτε γιατί «δεν θα πάρουν άλλα μέτρα»! Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος του οποίου όποια πλευρά και να διαλέξεις θα είσαι πάντα ο χαμένος. Άλλωστε ο κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν…

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Λάθη του παρελθόντος και προτάσεις για το μέλλον της Βορείου Ηπείρου


Της Αθηνάς Κρεμμύδα,
Υποψήφιας Βουλευτού στη Β’ Πειραιώς με τον ΛΑ.Ο.Σ.
Υπεύθυνης του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ.

23/04/2012

Όταν το ψέμα γίνεται ευγένεια στα χέρια της πολιτικής, τότε ο πειρασμός της εξουσίας έχει κάτι το θανατηφόρο. Τα τελευταία τριάντα χρόνια κάποιοι είχαν αναλάβει να κρύβουν την αλήθεια με αληθοφανή ψέματα, προβάλλοντας ταυτόχρονα λανθασμένα πρότυπα διαβίωσης, όπως πλουτισμό χωρίς εργασία, επιχειρηματική συνδιαλλαγή χωρίς ηθική, γνώση χωρίς χαρακτήρα και πολιτική χωρίς Αρχές. Την εικονική πραγματικότητα στην οποία ζούσε η Ελλάδα, αναγκάζεται τώρα να την πληρώσει πολύ ακριβά σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και εθνικό επίπεδο.

Η παγίδα, όμως, που στήνεται παγκοσμίως έχει επί της ουσίας ως στόχο, την θυσία των εθνικών θεμάτων στο βωμό της οικονομικής κρίσης, άρα την απώλεια εθνικής κυριαρχίας, αφού πρώτα έχουν καταργηθεί οι αξίες και τα ιδανικά των εθνών στο όνομα της παγκοσμιοποίησης.

Η επιφανειακή εξωτερική πολιτική των δυο (πρώην) μεγάλων κομμάτων όχι μόνο δεν κατάφερε να θωρακίσει τα εθνικά μας θέματα, αλλά υποβάθμισε τον ρόλο της Ελλάδας ακόμα και στα Βαλκάνια. Ο λόγος είναι ότι η χώρα αντί να έχει μια σταθερή γραμμή, υιοθετεί τις θέσεις του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, άλλες φορές τις θέσεις του εκάστοτε υπουργού -που μπορεί να διαφέρουν από αυτές των προκατόχων του της ίδιας κυβέρνησης(!)-  και άλλες φορές τις θέσεις «παραμάγαζων» ή «ομάδων» που, υποτίθεται, ότι όλες εκπροσωπούν το…εθνικό συμφέρον.