Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 17/02/2019
Ήταν 17 Φεβρουαρίου του 1914 όταν οι
Βορειοηπειρώτες εξεγέρθηκαν εναντίων της αποφάσεως των Μεγάλων Δυνάμεων να
εκχωρηθεί η περιοχή τους στο νεοσύστατο Αλβανικό κράτος. Ο Αυτονομιακός Αγώνας
του 1914 αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού,
αφού κατοχύρωσε το μέλλον και την επιβίωση του στην πολύπαθη αυτή περιοχή της
Ηπείρου και αναγνωρίστηκε διεθνώς η ύπαρξη Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας με την
υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας και με την Δήλωση της Αλβανίας για της
Μειονότητες στην Κοινωνία των Εθνών το 1921.
Στην σύγχρονη εποχή την οποία διανύουμε,
βάσει του Διεθνούς Δικαίου, η έννοια της αυτονομίας έχει διάφορες μορφές, όπως
π.χ. η διοίκηση ορισμένων περιοχών ενός κυρίαρχου κράτους από όργανα μιας
αναγνωρισμένης εθνικής μειονότητας. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα στην Ευρώπη,
όπως τα αυτόνομα νησιά Ώλαντ της Σουηδικής μειονότητας στη Φιλανδία. Οι
αναγνωρισμένες εθνικές μειονότητες προστατεύονται από τους Διεθνείς Οργανισμούς
όπως με την Σύμβαση Πλαίσιο του ΟΑΣΕ για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων η οποία
προβλέπει μεταξύ άλλων την διαφύλαξη της εθνικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής
ταυτότητας των μελών μιας μειονότητας.
Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας
τηρεί όλες εκείνες της προϋποθέσεις και διαθέτει την απαραίτητη νομική επιχειρηματολογία
για να στηρίξει τις δίκαιες απαιτήσεις της για αυτονομία.
