Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 15/12/2014
Η εθνολογική αλλοίωση πληθυσμού είναι μια πάγια τακτική κατάκτησης η εξαφάνισης
εθνοτήτων με βαθιές ρίζες στην ιστορία και εφαρμόστηκε με ιδιαίτερη έμφαση την
περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια. Η τακτική αυτή εφαρμόζεται
ακόμα και σήμερα απέναντι σε εθνικές μειονότητες όπως η διεθνώς αναγνωρισμένη
Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Αλβανίας όταν το αλβανικό κράτος αγνοεί,
καταπιέζει και προσπαθεί να εξαφανίσει τους Έλληνες.
Όταν μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Βόρειος Ήπειρος προσαρτήθηκε στο
αλβανικό κράτος, το κομμουνιστικό δικτατορικό καθεστώς Χότζα ακολούθησε μία
πολιτική συρρίκνωσης της Ελληνικής μειονότητας αναγνωρίζοντάς ως Ελληνικά μόνο
99 χωριά αφήνοντας απ’ έξω τις μεγάλες πόλεις αλλά και στρατηγικής σημασίας
περιοχές όπως η Χιμάρα, δημιουργώντας έτσι την μειονοτική ζώνη η οποία δυστυχώς
ισχύει ακόμα και σήμερα. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής εκτός των άλλων προέβη
και σε μία επιχείρηση μετακίνησης αλβανικού πληθυσμού στο νότο της χώρας στις
μεγάλες πόλεις με πρόσχημα την ανάπτυξη και σκοπό την αλλοίωση του πληθυσμιακού
συσχετισμού. Παρ’ όλα αυτά οι Βορειοηπειρώτες στην πλειοψηφία τους αντιστάθηκαν,
κράτησαν αλώβητη την Ελληνική τους συνείδηση, την γλώσσα, τον πολιτισμό τα ήθη
τα έθιμα ακόμα και την θρησκεία τους σε ένα αθεϊστικό καθεστώς.
