ΠΡΟΣΕΧΩΣ…

της Αθηνάς Κρεμμύδα,

Ραδιοφωνικής παραγωγού της εκπομπής «Βόρειος Ήπειρος.GR»

28/10/2012

Αν ο Πυθαγόρας ζούσε στην σημερινή Ελλάδα , σίγουρα θα ήταν πολύ υπερήφανος για την προσφορά του στην μαθηματική επιστήμη αφού σήμερα όλοι οι Έλληνες απόγονοι του ασχολούνται με μαθηματικούς υπολογισμούς και «νούμερα», κυριολεκτικά και μεταφορικά. Από τη μια λοιπόν η οικονομική κρίση, τα μέτρα, οι περικοπές και η λιτότητα που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση του λαού και από την άλλη οι πολιτικοί, που ο ίδιος ο λαός ψηφίζει, είτε γιατί «λεφτά υπάρχουν», είτε γιατί «δεν θα πάρουν άλλα μέτρα»! Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος του οποίου όποια πλευρά και να διαλέξεις θα είσαι πάντα ο χαμένος. Άλλωστε ο κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν…

Προσηλωμένοι, λοιπόν, οι Έλληνες στον κόσμο των αριθμών, με μειωμένες πλέον αντιστάσεις, αφού η ψυχολογική βία και τα ψευτοδιλήμματα (ευρώ η χάος) των ΜΜΕ καλά κρατούν, με απώλεια της εθνικής συνειδήσεως και των αξιών, αφού οι πολιτικοί όλα τα προηγούμενα χρόνια φρόντισαν να διαλύσουν την Ελληνική Παιδεία και κοινωνία (άλλωστε αυτός ήταν ο ρόλος τους), αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις νέες κοσμογονικές αλλαγές που επιβάλλονται. Άρα, μιλάμε για το κατάλληλο περιβάλλον για να τεθεί σε εφαρμογή ένα πολύ καλά μελετημένο σχέδιο που σκοπό έχει την υποδούλωση και την παράδοση της Ελλάδος και όχι μόνο στην Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Σε πρώτη φάση το σχέδιο αυτό εκφράζεται με την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης η οποία παρουσιάζεται ως μοναδική και σωτήρια λύση έναντι της οικονομικής κρίσης. Τι σημαίνει όμως Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ή ενοποίηση της Ευρώπης; Καταρχήν πλήρης κατάργηση των εθνών-κρατών, αφού για όλα τα θέματα (οικονομικά, κοινωνικά, εκπαιδευτικά, τον πλούτο της χώρας, πολιτικά και γεωστρατηγικά) θα αποφασίζει η κεντρική διοίκηση της Ευρώπης η οποία –μαντέψτε– θα αποτελείτε από τους ισχυρούς.

Άρα η Ελλάδα θα είναι μια από της επαρχίες της Ευρώπης, ενδεχομένως η πιο φτωχή με εργασιακές σχέσεις που θα θυμίζουν Μεσαίωνα, αφού δεν θα διαχειρίζεται η ίδια τον πλούτο της χώρας, και θα έχει περιορισμένες αρμοδιότητες.

Όσο για σας που αναρωτάτε που πήγε η Ευρώπη της «αλληλεγγύης», της «βοήθειας» του «σεβασμού των εθνών των λαών» και της «Δημοκρατίας», η απάντηση είναι απλή: οι πεινασμένοι και οι άνεργοι συγκροτούν το υλικό με το οποίο εύκολα καταλύεται κάθε ίχνος δημοκρατίας.

Όσον αφορά τα Εθνικά Θέματα (Ελληνοτουρκικά, Κύπρος, Θράκη, Βόρεια Ήπειρος και Σκόπια) τα οποία η Ελλάδα δεν ήθελε ή δεν κατάφερε να τα αναδείξει και να τα διασφαλίσει με τις κατάλληλες διπλωματικές κινήσεις, οι νέες καταστάσεις που διαμορφώνονται ειδικά στα Βαλκάνια, δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την θέση της, αφήνοντάς την ουσιαστικά χωρίς κανένα ρόλο στο νέο γεωπολιτικό σκηνικό που στήνεται στην περιοχή. Είναι γεγονός ότι χωρίς οικονομική σιγουριά και ανεξαρτησία απειλείται η εθνική κυριαρχία μιας χώρας η οποία μπορεί να υποστεί ακόμα και απώλεια εδαφών από την Επικράτειά της.

Για τους πιο ρομαντικούς που πίστευαν ή πιστεύουν ακόμα ότι η οικονομική κρίση είναι μια ευκαιρία για την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος αλλά και της κοινωνίας, για έναν πιο αξιοκρατικό ανθρώπινο και δίκαιο κόσμο, ενδεχομένως να απογοητευτούν όταν καταλάβουν ότι αυτοί που θέτουν τους κανόνες του παιχνιδιού θέλουν μια ελεγχόμενη κοινωνία –βλέπε π.χ. κάρτα του πολίτη– με περιορισμένα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία θα έχει την ψευδαίσθηση ότι αποφασίζει, ενώ ουσιαστικά είναι σε καταστολή και δεν είναι παρά μόνο το πιόνι αυτού του παιχνιδιού.

Το σχέδιο, λοιπόν, είναι μελετημένο με χειρουργική ακρίβεια, μιας και βασίζεται σε ιατρικές μεθόδους όπως το «δόγμα του σοκ», και το ερώτημα είναι πότε θα ολοκληρωθεί, αφού δεν υπάρχει πλέον σχεδόν καμία αμφιβολία ότι θα πετύχει.

Λένε, πάντως, πως η ιστορία διδάσκει τα πάντα ακόμη και το μέλλον. Για την ιστορία, λοιπόν, ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι σήμερα ο Γέρος του Μοριά, ο Κολοκοτρώνης, θα είχε πολλούς λόγους να ξανακάνει την Ελληνική Επανάσταση για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία της Ελλάδας…

(Αναδημοσίευση από τη στήλη «Συν Αθηνά…» του τεύχους Οκτωβρίου 2012 του μηνιαίου ένθετου περιοδικού «Σκιάχτρο» της εφημερίδας Ελεύθερη Ώρα)