Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ!


της Αθηνάς Κρεμμύδα,
Ραδιοφωνικής παραγωγού της εκπομπής «Βόρειος Ήπειρος.GR»

02/12/2012

«Επειδή κάποιοι τρελοί αποφάσισαν να βάλουν τα σύνορα στην Κακαβιά, εγώ θα λέγομαι Αλβανός;» ήταν τα λόγια ενός παππού από την Χειμάρα της Βορείου Ηπείρου, ο οποίος αγανακτισμένος προσπαθούσε να καταλάβει γιατί στην ταυτότητα του αναγράφεται ως τόπος γεννήσεως: Χειμάρα, Αλβανία.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσα πολιτικά επιχειρήματα και αν επιστρατεύσει κανείς δεν πρόκειται να πείσει τον υπερήφανο υπερήλικα βορειοηπειρώτη ο οποίος γεννήθηκε Έλληνας, μεγάλωσε Έλληνας και θα πεθάνει Έλληνας, επιβεβαιώνοντας έτσι μια ιστορία που ξεκινάει από τα βάθη των αιώνων. Το παράλογο όμως της ιστορίας, η οποία γράφεται με θυσίες και αγώνες, είναι ότι ο νικητής δεν είναι πάντα και δικαιωμένος.

Ελλάδα, Οκτώβριος 1912: Η Ελλάδα κήρυξε τον πόλεμο κατά της Τουρκίας. Το 1912 η όλη κατάσταση στα Βαλκάνια οδήγησε τα κράτη της χερσονήσου του Αίμου, την Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ελλάδα και το Μαυροβούνιο να «παραμερίσουν προσωρινά την αμοιβαία καχυποψία των εθνικών τους ιδεολογιών» και να σχηματίσουν την «Βαλκανική Συμμαχία», κατά των Τούρκων. Η Ελλάδα δεν ήθελε να δεσμευθεί με το Μαυροβούνιο, αλλά μια σειρά γεγονότων έδειξε ότι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να αναγνωρισθεί επίσημα η Ήπειρος ως αλβανική περιοχή, όπως άλλωστε ευνοούσε από καιρό η Αυστρία. Οι τρείς σύμμαχοι Σέρβοι, Βούλγαροι και Μαυροβούνιοι, έβαλαν την Ελλάδα στην Βαλκανική Συμμαχία επειδή την θεωρούσαν «μη υπολογίσιμο παράγοντα» για εδαφικές διεκδικήσεις. Λίγους μήνες αργότερα η Ελλάδα διπλασιάζεται εδαφικά και πληθυσμιακά, κερδίζοντας πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε πρόβλεψη στρατιωτικού ξένου επιτελείου, ακόμη και του Ελληνικού, απελευθερώνοντας την Θεσσαλονίκη αλλά και ολόκληρη την Ήπειρο και κάπως έτσι η ιστορία καταγράφει την πρώτη φορά που η Βόρειος Ήπειρος απελευθερώνεται από τον Ελληνικό Στρατό. Αυτό προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια τόσο της Βουλγαρίας η οποία από σύμμαχος γίνεται αντίπαλος, καθώς διεκδικούσε την Μακεδονία, αλλά και της Αυστρίας η οποία φαίνεται να χάνει την επιρροή της στην Αδριατική και στα Βαλκάνια.