Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ


«ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ ΠΑΡΑ ΚΛΕΦΤΗΣ Ή ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ»


Της Αθηνάς Κρεμμύδα
Υποψήφια Βουλευτής Β’ Πειραιώς
Υπ. Βορειοηπειρωτικού τομέα ΝΕ.Ο.Σ.


Με αφορμή την ελληνική οικονομία και πρόσχημα τη διεθνής οικονομική κρίση οι έλληνες πολίτες καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας. Τα τηλεοπτικά παράθυρα άνοιξαν, οι αριθμοί πήραν φωτιά μέσα από τις δημοσκοπήσεις και η μάχη των εντυπώσεων ξεκίνησε. Ο ξύλινος πολιτικός λόγος άνευ ουσίας και επιχειρημάτων προσπαθεί να κλέψει την παράσταση και να πείσει τους «θεατές» για το ευτυχισμένο τέλος, χωρίς όμως αποτέλεσμα καθώς το χάσμα μεταξύ τους είναι πλέον αγεφύρωτο αφού δεν συγκινεί κανέναν και ακόμα περισσότερο τους νέους.


Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία ένα μεγάλο ποσοστό της νεολαίας απέχει συνειδητά από την πολιτική. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι νέοι δεν έχουν άποψη και όραμα για την πατρίδα τους. Τα καλύτερα πολιτικά σχόλια δεν είναι αυτά που ακούγονται από τα ΜΜΕ αλλά αυτά που λέγονται στους δρόμους και σε συζητήσεις νέων. Η αυθόρμητη τοποθέτηση ενός νέου ανθρώπου δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει καλύτερα την πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια. Η φράση «καλύτερα εθνικιστής παρά κλέφτης η απατεώνας» που ειπώθηκε από τον άγνωστο πρωταγωνιστή μας και καταγράφτηκε εντελώς τυχαία δείχνει την απέχθεια των νέων απέναντι στους πολιτικούς αλλά και την αγωνία τους για το αύριο.


Οι νέοι λένε όχι στη διαφθορά, στα σκάνδαλα, στην αναξιοκρατία, την εθνική παθητικότητα τη φοβία και ηττοπάθεια απέναντι στης προκλήσεις των γειτόνων μας. Η πολιτική για τους νέους είναι ένα πεδίο ανθρώπινης δράσης που απαιτεί αυξημένες ικανότητες ως προς το ήθος, τη δυνατότητα αυτοκριτικής, την ευθύνη, την καλαισθησία, την ταπεινότητα, το αίσθημα του μέτρου και την ικανότητα διείσδυσης στην ψυχή του συνανθρώπου. Σήμερα ο πειρασμός της εξουσίας οδηγεί την πολιτική σε μια κρυπτική διαδικασία. Κρύβονται οι πολιτικοί, προφυλάσσονται, φοράνε μάσκα με αποτέλεσμα να αποξενώνονται από τους πολίτες και κυρίως από τους νέους οι οποίοι απαιτούν μια πολιτική διαφάνειας. Η σημερινή νεολαία έχει ανάγκη από ιδανικά αξίες και πρότυπα ώστε να αγωνιστεί για το μέλλον της Ελλάδας που της ανήκει.


ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΞΕΡΕΙ! Η μόνη ανερχόμενη πολιτική δύναμη που προτάσσει το συμφέρον της χώρας πάνω απ’όλα και πολεμά το κατεστημένο είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. Ο Πατριωτικός Παρεμβατισμός έρχεται να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό αφήνοντας στο περιθώριο τους διεφθαρμένους η όπως απλά τους ονομάζει η νεολαία «κλέφτες» και «απατεώνες».


Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Καθαρές κουβέντες για το Βορειοηπειρωτικό!


Η Βόρειος Ήπειρος στην δίνη των εξελίξεων



Της Αθηνάς Κρεμμύδα

Υποψήφιας Βουλευτού Β’ Πειραιώς

Υπεύθυνης του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ.


Η εγκαθίδρυση της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας»στην Αλβανία από το δικτάτορα Ενβέρ Χότζα, μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, σημάδεψε για 45 χρόνια τη ζωή και το μέλλον των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Εγκλωβισμένοι στην απέραντη φυλακή της Αλβανίας, αποκομμένοι από τον μητρικό κορμό και πλήρως απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, έχασαν τον προσανατολισμό τους και αφέθηκαν στην τύχη τους. Στα χρόνια αυτά ο αφελληνισμός κορυφώθηκε με τις διώξεις, τις εκτοπίσεις, τις φυλακές και τους θανάτους από το σύστημα. Θλιβερή κατάληξη η εξαθλίωση, ο φόβος και ο τρόμος που σημάδεψαν τους ανθρώπους. Ακολούθησε το 1990 η «μεγάλη φυγή» ή «μεγάλη έξοδος»των βορειοηπειρωτών προς τη μητέρα πατρίδα και το άδειασμα των ελληνικών περιοχών από τη ζωντανή παρουσία νέων ανθρώπων.


Η κατάρρευση των Κομμουνιστικών Καθεστώτων στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη έφερε στην επιφάνεια το πρόβλημα των μειονοτήτων. Η Ελλάδα καλείτε πλέον να παίξει ουσιαστικό ρόλο στα Βαλκάνια καθώς πρέπει να υπερασπιστεί αυτά που έχει και να διεκδικήσει εκείνα που της ανήκουν και δικαιούται. Οι αναταραχές στην Αλβανία και η διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας συνοδεύονται από έντονη εθνικιστική έκρηξη στα Βαλκάνια φέρνοντας αντιμέτωπη την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας με δύο μεγάλα ζητήματα, το βορειοηπειρωτικό και το θέμα των Σκοπίων. Το 1993 για πρώτη φορά από τότε που ανέκυψε το πρόβλημα η Ελληνική Κυβέρνηση ξεκαθάρισε την πολιτική της στο θέμα της ΕΕΜ και το συνέδεσε με τις μελλοντικές εξελίξεις στο Βαλκανικό χώρο. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, με αφορμή την απέλαση του Αρχιμανδρίτη Αργυροκάστρου έθεσε έξη όρους διαλόγου με την Αλβανική πλευρά. Οι όροι αυτοί αφορούν το περιουσιακό πρόβλημα, την εκπαίδευση την θρησκευτική και πολιτική ελευθερία, το σπουδαιότερο όμως είναι η σύνδεση του «βορειοηπειρωτικού» με τις εξελίξεις στο Κόσσοβο. Οι Αλβανοί του Κοσσόβου επιζητούν την απόσχισή τους από τη Σερβία ακολουθούμενη από την αλβανική μειονότητα των Σκοπίων και με την υποστήριξη πάντα της αλβανικής κυβέρνησης.


Στης 17 Φεβρουαρίου 2008 το Κόσσοβο ανακηρύσσει τη ανεξαρτησία του και οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου γιορτάζουν την επέτειο της Αυτονομίας του 1914! Οι επιβαλλόμενες ελληνικές δεσμεύσεις δεν μπορούν να υλοποιηθούν από την επίσημη στρουθοκαμηλική πολιτική της Ελλάδος που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια. Η εθνική παθητικότητα, η φοβία, η ηττοπάθεια και η αδιαφορία δεν μπορούν να χαράξουν τους αναγκαίους τομείς δράσης για την επιβίωση του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.


Σήμερα επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε η οικονομική, κοινωνική, θρησκευτική, πολιτιστική και πολιτική επιβίωση της Ε.Ε.Μ στην Βόρειο Ήπειρο. Αυτό προϋποθέτει την ενότητα των βορειοηπειρωτών ως ένας ενιαίος πολιτικός φορέας ο οποίος θα πρωταγωνιστεί στην κεντρική πολιτική σκηνή της Αλβανίας αλλά και της Ελλάδας και θα ρυθμίζει τις μεταξύ τους σχέσεις αλλά και τις σχέσεις τους με τους Διεθνής και Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς.


Η νέα γενιά βορειοηπειρωτών οφείλει να παίξει καθοριστικό ρόλο τόσο στην προβολή του εθνικού θέματος όσο και στην επίλυση του διεκδικώντας από το Αλβανικό κράτος και από τους Διεθνής Οργανισμούς όλα τα δικαιώματα των ελλήνων της Βορείου Ηπείρου όπως προβλέπονται από την Σύμβαση Πλαίσιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Ευρώπη.


Η πολυπλοκότητα των προβλημάτων της Βαλκανικής όπως προέκυψε μετά το 1990 καταδεικνύει την αναγκαιότητα νέων προσανατολισμών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής χαράσσοντας έτσι μια υπεύθυνη στρατηγική αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων διεκδικώντας ότι μας ανήκει.


Αναδημοσίευση από North Epirus News Agency

http://www.nenanews.eu/opinions/103-kremyda1.html
http://www.e-grammes.gr/article.php?id=4003

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Βόρειος Ήπειρος - Γή Ελληνική


Εισήγηση στη 3η Συνδιάσκεψη της ΝΕ.Ο.Σ.

στα Καμένα Βούρλα (25-04-09)


Της Αθηνάς Κρεμμύδα

Υποψήφιας Βουλευτού Β’ Πειραιώς

Υπεύθυνης του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ.


Η επιβίωση του Ελληνισμού στη Β. Ήπειρο είναι ιερή υποχρέωση όλων μας, κυρίως όμως της νέας γενιάς Βορειοηπειρωτών. Με αφορμή τις επικείμενες Ευρωεκλογές γίνεται επίκαιρη η διεθνοποίηση του Βορ/κου θέματος μέσα από τα αρμόδια Ευρωπαϊκά όργανα.


Ιστορικά οι λαοί που είδαν τους αγώνες τους να δικαιώνονται τα κατάφεραν κάνοντας τη διεθνή κοινότητα να ασχοληθεί με το ζήτημα τους. Ο Αυτονομιακός Αγώνας των Βορ/των επικυρώθηκε με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας στις 17/5/1914. Η Διεθνής επιτροπή ελέγχου λαμβάνοντας υπόψιν του αγώνα των Βορ/των θεώρησε καθήκον της να εξετάσει τα αιτήματα των Βορ/των προς την Αλβανική Κυβέρνηση. Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν υπέβαλε στις δυνάμεις που αντιπροσώπευε, καθώς επίσης και στην Αλβανική Κυβέρνηση το πόρισμα των συζητήσεων μεταξύ των μελών της επιτροπής αυτής και των αντιπροσώπων της Ηπείρου. Έτσι λοιπόν υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας βάση του οποίου αναγνωρίζεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις, την Αλβανία και την Ελλάδα η Αυτονομία της Β. Ηπείρου, ο Ελληνικός της χαρακτήρας και κατοχυρώνεται πλήρως η θρησκευτική, γλωσσική και εκπαιδευτική ελευθερία του πληθυσμού της.


Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας δεν εφαρμόστηκε από την Αλβανική κυβέρνηση η οποία συνέχισε τις εχθροπραξίες εναντίων των Βορ/των, ωστόσο παραμένει έως σήμερα το ισχυρότερο όπλο που διαθέτει η Ελλάδα σε διπλωματικό επίπεδο.


Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας αποτέλεσε πρότυπο για τη δημιουργία της Σύμβασης – πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την προστασία των εθνικών μειονοτήτων, πολλές από τις διατάξεις του Πρωτοκόλλου συμπεριλαμβάνονται ως άρθρα στη Σύμβαση – πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία προστατεύει την ύπαρξη των εθνικών μειονοτήτων που ζουν στην επικράτειά της.


Θεωρώντας ότι οι ανακατατάξεις στην Ευρωπαϊκή ιστορία έχουν καταδείξει ότι η προστασία των εθνικών μειονοτήτων αποτελεί κύριο παράγοντα σταθερότητας για την ασφάλεια της δημοκρατίας και της ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας είναι πάντα επίκαιρο, όπως και η έννοια της Αυτονομίας η οποία εφαρμόζεται σε αρκετές περιοχές της Ευρώπης σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.


Αυτόνομες έχουν κηρυχτεί από το 1948 η Σικελία, η Σαρδηνία και άλλες περιοχές στην Ιταλία. Επίσης στην Ισπανία από το 1987 υπάρχουν αυτόνομες περιοχές όπως Καταλονία, Παλικία, η χώρα των Βάσκων στις οποίες έχουν παραχωρηθεί εξουσίες στους τομείς πολιτισμού, υποδομών, υγείας, περιβάλλοντος, εμπορίου, αστυνομίας, και οι επίσημες γλώσσες της Ισπανίας είναι τέσσερεις αναγνωρισμένες από το Σύνταγμα. Στην Φιλανδία επίσης η σουηδική κοινότητα που αριθμεί 300.000 άτομα, σε πληθυσμό πέντε εκατομμυρίων απολαμβάνει όλα της τα δικαιώματα.


Η αυτονομία λοιπόν της Β.Ηπείρου με όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως προβλέπεται από τις Διεθνείς Συμβάσεις και Συνθήκες θα μπορούσε να είναι η μόνη βάση πάνω στην οποία μπορούν να τεθούν τα θεμέλια καλής διαβίωσης των δύο λαών, αλβανικού και ελληνικού.


Η ιστορία της διεθνοποίησης του Βορ/κου θέματος μετά το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, επαναλαμβάνεται ξανά το 1934. Τον Απρίλιο του 1933 η αλβανική κυβέρνηση απαγόρευσε τελείως την λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων και μέσα σε αυτά συμπεριέλαβε και τα σχολεία τη Ε.Ε.Μ. Με αυτή την απόφαση επιδίωκε να απαλλαγεί οριστικά ως κράτος από τη χρήση της Ελληνικής γλώσσας στις περιοχές της Β. Ηπείρου. Ως αντίδραση σ’ αυτή την πρόκληση της Αλβανίας οι Έλληνες Βορ/τες τον Δεκέμβριο του 1933 ιδρύουν στο Αργυρόκαστρο τη «Νέα Φιλική Εταιρία». Σκοπός της ήταν να ενθαρρύνει τους Βορ/τες και να τους προετοιμάσει για τους μελλοντικούς αγώνες. Με σύνεση, απόλυτη πειθαρχία και άκρα μυστικότητα στις 2 Ιανουαρίου 1934 οι τομεάρχες της «Νέας Φιλικής Εταιρίας» συγκεντρώθηκαν στο Αργυρόκαστρο όπου και αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να προσφύγουν οι Έλληνες Βορ/τες στην Κοινωνία των Εθνών όπου θα καταγγείλουν την Αλβανία για το κλείσιμο των Ελληνικών σχολείων. Με μεγάλη κινητοποίηση και μέσα σε λίγες μέρες συγκεντρώθηκαν πάνω από 30 χιλιάδες υπογραφές Βορ/των που επισυνάφθηκαν στο υπόμνημα και εστάλησαν στην Κοινωνία των Εθνών. Μέχρις ότου η Κοινωνία των Εθνών επιληφθεί του σχολικού ζητήματος αποφάσισαν την κήρυξη σχολικής απεργίας. Βεβαίως η αλβανική κυβέρνηση αντέδρασε με διώξεις κατά των οργανωτών, τρομοκρατία, συλλήψεις, εκτοπισμούς δασκάλων και βασανιστήρια.


Στις 6 Απριλίου 1935 το Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης της Χάγης εξέδωσε τη γνωμοδότηση του πάνω στην προσφυγή των Βορ/των κατά της Αλβανίας. Η απόφαση καταδικάζει την Αλβανία για το κλείσιμο των Ελληνικών σχολείων και την υποχρεώνει ώστε να λειτουργήσουν ξανά. Η απόφαση αυτή ήταν μια δικαίωση του Αγώνα των Βορ/των για το σχολικό ζήτημα. Η Αλβανία προς συμμόρφωση με την απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης υπέβαλε στην Κοινωνία των Εθνών σχέδιο κανονισμού για την ελεύθερη λειτουργία των σχολείων της Ε.Ε.Μ.


Η παραβίαση όμως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Βορ/των συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι Βορ/τες για ακόμη μια φορά να προσφύγουν σήμερα στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης κατά του Αλβανικού κράτους και των αλβανικών αρχών. Η επιτροπή προσφυγής η οποία αποτελείται από Βορ/τες και Ελλαδήτες προσκόμισε πλήθος αποδεικτικών στοιχείων (δημόσια έγγραφα, αποκόμματα εφημερίδων, έντυπα, βιβλία) καθώς και έναν κατάλογο υπογραφών από 1000 περίπου Έλληνες Βορ/τες μέχρι στιγμής, καθώς ο κατάλογος παραμένει ανοιχτός για συγκέντρωση κι άλλων στοιχείων. Στην προσφυγή αυτή αναφέρονται παραβιάσεις των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσον αφορά:


1) την αποφυγή της επίσημης καταμέτρησης του Ελληνικού πληθυσμού στη χώρα (απογραφή)

2) τη λειτουργία των Ελληνικών σχολείων

3) την υφαρπαγή περιουσιών τόσο των Ελλήνων Βορ/των όσο και της ορθοδόξου εκκλησίας

4) τα πολιτικά δικαιώματα και την εκπροσώπηση των ελλήνων στις δημόσιες υπηρεσίες 5) το αίσθημα ασφάλειας,

6) τη χρήση της ελληνικής γλώσσας ως επίσημης του κράτους, όπου προβλέπεται

7) την ίση κατανομή της οικονομικής βοήθειας από το αλβανικό κράτος

8) την εκπροσώπηση των Ελλήνων Βορ/των στα Μ.Μ.Ε. της χώρας και

9) τον αποκλεισμό της Ε.Ε.Μ. από τις διεργασίες του Συμφώνου Σταθερότητας στην νοτιοανατολική Ευρώπη.


Η προσφυγή αυτή στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης είναι μια προσπάθεια ιδιωτικής πρωτοβουλίας και μια αντίδραση θα λέγαμε στην πολιτική απάθεια των ελληνικών κυβερνήσεων για το Βορ/κο ζήτημα, οι οποίες αδυνατούν να θέσουν το εθνικό αυτό θέμα στη σωστή του βάση πέρα από μικροκομματικές σκοπιμότητες, και να δουν τα ουσιαστικά προβλήματα που υπάρχουν στη Β. Ήπειρο.


Εκκρεμεί το θέμα της απογραφής το οποίο θεωρείται πολύ σημαντικό για την Ε.Ε.Μ. η οποία δικαιούται να δηλώσει ελεύθερα την εθνική και θρησκευτική της ταυτότητα. Η απογραφή τονίζουμε ότι έχει ζητηθεί επανειλημμένως από την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας η Αλβανία επιθυμεί να γίνει μέλος.


Ένα επίσης πολύ σημαντικό θέμα είναι η επιστροφή των Βορ/των στις πατρογονικές τους εστίες. Αυτό όμως προϋποθέτει την ύπαρξη μιας συγκεκριμένης Εθνικής πολιτικής για το Βορ/κο θέμα, η οποία φυσικά δεν υπάρχει αφού η εκάστοτε κυβέρνηση που δήθεν ενδιαφέρεται για την επιβίωση του Ελληνισμού εκεί ακολουθεί ανεύθυνη πολιτική η οποία αφήνει περιθώριο στο Αλβανικό κράτος να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα της Ε.Μ. στη Β. Ήπειρο, όπως έγινε πρόσφατα με τον πρόεδρο της Ομόνοιας ο οποίος καταδικάστηκε για κατάχρηση εξουσίας επειδή έγραψε και την Ελληνική γλώσσα τις επιγραφές των πινακίδων στην Χιμάρα.


Μία άλλη απόδειξη της πολιτικής ανευθυνότητας της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας είναι το κλείσιμο του Ελληνικού τμήματος του Πανεπιστημίου του Αργυροκάστρου, το τμήμα Ελληνικής γλώσσας, λογοτεχνίας και Ελληνικού πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου κινδυνεύει να κλείσει αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα στήριξης από την Ελληνική πολιτεία.


Σήμερα που η Αλβανία είναι πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ και οδεύει στην πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελλάδα οφείλει να της υπενθυμίζει ότι η πορεία προς την Ευρωπαϊκή πορεία εμπεριέχει και υποχρεώσεις όπως είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ε.Ε.Μ. στη Β. Ήπειρο, σύμφωνα με τη Σύμβαση – πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης και άλλες Διεθνείς συνθήκες.


Η διεκδίκηση για τη Β. Ήπειρο παραμένει ιερή και απαράγραπτη για τη νέα γενιά Βορ/των καθώς οφείλουμε όλοι μας να συστρατευθούμε στον κοινό αγώνα για δικαίωση και λύτρωση της Β. Ηπείρου, όταν μάλιστα η δύναμη βρίσκεται στα δικά μας χέρια.


http://www.youtube.com/watch?v=ecRhEUFkmiA&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=iQ2yQ8Lx4hg

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Φωτογραφίες από πρόσφατες δράσεις



Με τον πατέρα του Σολωμού Σολωμού στην Κύπρο, Αύγουστος '09.



Από την εκδήλωση του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ. η συντονίστρια Αθηνά Κρεμμύδα.


Ήπειρος ώρα μηδέν!


Αθηνά Κρεμμύδα
Υποψήφια στη Β' Πειραιώς με το ΛΑ.Ο.Σ.
Υπεύθυνη του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ.


Η περιοδεία του Γιώργου Καρατζαφέρη στην Ήπειρο το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ανέδειξε μια σειρά από θέματα που σχεδόν όλος ο Αθηνοκεντρικός πολιτικός κόσμος παριστάνει ότι δεν υπάρχουν.

Όντας ακριτική περιοχή η Ήπειρος αντιμετωπίζει έντονο το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Είναι χαρακτηριστικό γεγονός, ότι έχει αυξηθεί ο πληθυσμός της Ηπείρου, όχι όμως εξαιτίας της αύξησης των Ελλήνων αλλά των Αλβανών! Μάλιστα, έχει παρατηρηθεί έντονη αγοραστική δραστηριότητα σε σπίτια από μη Έλληνες κατοίκους. Συνεχίζει άραγε, λοιπόν, να υπάρχει ο περιορισμός στην αγορά ακινήτων σε κάποιο χιλιομετρικό βάθος από τα σύνορα ή έχει σιωπηλά καταργηθεί αυτή η δικλίδα ασφαλείας; Αν συνδυαστεί αυτό με την αναζωπύρωση των αιτημάτων των «Τσάμιδων» για μνημεία, επιστροφή περιουσιών κτλ. και την έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος από Ελληνικής πλευράς για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών, συμπεραίνουμε ότι απλά μας προσπερνούν οι εξελίξεις!...

Αλλά και σε επίπεδο ανάπτυξης η κατάσταση είναι απογοητευτική. Σε σχετικά πρόσφατη έρευνα της Ε.Ε. η ανάπτυξη που παρουσίαζε η Ήπειρος ήταν σχεδόν μηδενική… Αποτελεί δε κατάπτυστο και το γεγονός ότι για την καταπράσινη δασική περιοχή της Ηπείρου δεν απορροφήθηκε ούτε 1% από τα διαθέσιμα κονδύλια της Ε.Ε. για δασοπροστασία! Η πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ. για την ανάκαμψη των ακριτικών και όχι μόνο περιοχών της χώρας, εδράζεται στην σωστή διαχείριση και κατεύθυνση Ευρωπαϊκών κονδυλίων προς την περιφέρεια.

Η παρακμή δε αυτής της πλευράς της Ελλάδας γίνεται ακόμα πιο επώδυνη αν αναλογισθεί κανείς ότι από την σκλαβωμένη πλευρά της κατά τ’ άλλα μίας και ενιαίας Ηπείρου, προέρχονται ευεργέτες όπως ο Ζάππας που ήταν από το Αργυρόκαστρο, ο Μπάγκας από την Κοριτσά ή ο Αρσάκης από την Πρεμετή… Ας ελπίσουμε ότι σαν κι αυτούς η Ήπειρος θα βγάλει κι άλλους, και πως η Ελλάδα θα δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για αυτό.


Οι Νέοι Βορειοηπειρώτες δεν ξεχνούν!


Αθηνά Κρεμμύδα
Υποψήφια στη Β' Πειραιώς με το ΛΑ.Ο.Σ.
Υπεύθυνη του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ.


«Η διεκδίκησις μας δια την Βόρειο Ήπειρο είναι ιερά και απαράγραπτος…»

Γεώργιος Παπανδρέου – Ελληνική Βουλή, 12/06/1960


Η δημιουργία του Τομέα Βορειοηπειρωτικού Αγώνα ήταν μια πρωτοβουλία της ΝΕ.Ο.Σ η οποία αποδεικνύοντας την ευαισθησία της στα Εθνικά Θέματα, συμπαραστέκεται και αναγνωρίζει τους ιστορικούς αγώνες των Βορειοηπειρωτών. Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου χρειάστηκε να επιβιώσει κάτω από δύσκολες συνθήκες τις οποίες επέβαλε η ροή της Παγκόσμιας Ιστορίας έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά από δύο Παγκόσμιους Πολέμους και τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι Μεγάλες Δυνάμεις έκκριναν και αποφάσισαν να δοκιμάσουν τις αντοχές των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών απομονώνοντάς τους από τον Εθνικό κορμό.


Οι Βορειοηπειρώτες όντας μειονότητα, αν και γηγενής, στο νεοσύστατο Αλβανικό κράτος κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανές την ιστορία μας, την Ελληνική Γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και την Ορθόδοξη πιστή μεταδίδοντάς τα από γενιά σε γενιά.


Εμείς η νεότερη γενιά των Βορειοηπειρωτών οφείλουμε να τιμήσουμε την κληρονομιά των προγόνων μας και να συνεχίσουμε τον Αγώνα ο οποίος διαμορφώνεται πλέον και προσαρμόζεται στις νέες πολιτικές συνθήκες όπως προέκυψαν από τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων». Τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την πτώση του δικτατορικού-κομουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία καθόρισαν και την μορφή του σημερινού Αγώνα. Η ερήμωση των Ελληνικών χωριών από τη μια και η υιοθέτηση μιας νέας «πολιτικά ορθής» ορολογίας από μερίδα του πολιτικού κόσμου, όπως «Νότιος Αλβανία» από την άλλη, είναι ο επικίνδυνος συνδυασμός που μπορεί να οδηγήσει σε ήττα ερήμην μας.


Είναι υποχρέωση, λοιπόν, του κάθε νέου Βορειοηπειρώτη αφενός να προστατέψει την κληρονομιά των προγόνων του και αφετέρου να αγωνιστεί για την ιδιαίτερη πατρίδα, την Βόρειο Ήπειρο. Καλούμε όλους τους Βορειοηπειρώτες να συμμετέχουν στον Αγώνα όπως εκφράζεται και προβάλλεται μέσα από το Τομέα του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα της ΝΕ.Ο.Σ. Ο Τομέας αυτός έχει ως στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο το Βορειοηπειρωτικό ως μείζονος σημασίας Εθνικό Ζήτημα.


Έχοντας γνώση της κρίσιμης περιόδου που διανύουμε σήμερα στα Βαλκάνια αλλά και γενικότερα, σκοπός μας είναι να γίνει αισθητή η παρουσία του Βορειοηπειρώτικού Ελληνισμού, διεκδικώντας τα δικαιώματα μας και μέσα από Διεθνής Οργανισμούς. Ο Τομέας του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα θα προβάλει επίσης τα προβλήματα των νέων Βορειοηπειρωτών εδώ αλλά και στην Βόρειο Ήπειρο διεκδικώντας από το Ελληνικό κράτος να δώσει κίνητρα στους Βορειοηπειρώτες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.


Η Ελληνική Γλώσσα και Παιδεία, καθώς επίσης και το δικαίωμα του κάθε Βορειοηπειρώτη να υπερασπίζεται την περιουσία του, τη γη που κληρονόμησε από τους προγόνους του, όπως προβλέπεται από τα ανθρώπινα δικαιώματα, φαίνεται να είναι άγνωστα πράγματα για τη υποτιθέμενη δημοκρατία του Αλβανικού κράτους. Εμείς δεν σταματάμε να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Το αποτέλεσμα όμως του Αγώνα εξαρτάται από μάς.


Δεν θα αφήσουμε τα χωριά μας να ερημώσουν.

Δεν θα παραχωρήσουμε της περιουσίες μας στους Αλβανούς.

Δεν θα ξεχάσουμε την ιστορία μας η οποία μέσα από τους Αγώνες μας διδάσκει ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε, να πετύχουμε και υλοποιήσουμε το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας του 1917.


Δεν παραχωρούμε τίποτα, αλλά αντιθέτως διεκδικούμε την Ιστορία μας και θυμόμαστε κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο χρόνο, την δήλωση του Γ. Παπανδρέου στην Ελληνική Βουλή στις 12-06-1960:

«Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το Βορειοηπειρωτικό θέμα υφίσταται!!! Και εκείνο το οποίο απαγορεύεται εις τον αιώνα είναι η απάρνηση του ιερού αιτήματος»!

Μια ιστορική τοποθέτηση που παραμένει πάντα επίκαιρη!...